Od ponad dekady banki oferowały konsumentom kredyty waloryzowane do waluty obcej, w tym najbardziej popularne tzw. kredyty frankowe. Kredyty te nie są kredytami walutowymi, w których kwota kredytu wyrażona i wypłacona jest w walucie obcej i w takiej też walucie następuje spłata. Istota tego produktu polega na tym, iż jest on udzielany i spłacany w złotówkach, ale wartość zobowiązania wobec banku określana jest w walucie obcej np. we frankach szwajcarskich. Tym samym wysokość zobowiązania wobec banku zależna jest od kursu waluty obcej.
Problem z jakim coraz częściej zgłaszają się konsumenci do mojej kancelarii adwokackiej polega na tym, że mimo regularnej spłaty rat kredytowych, z uwagi wzrost kursu waluty obcej, w szczególności franka szwajcarskiego, zobowiązanie wobec banku jest dużo wyższe niż w chwili zawierania umowy kredytowej. Dla zobrazowania sytuacji średni kurs franka szwajcarskiego wg Narodowego Banku Polskiego na dzień 27 czerwca 2008 r. wynosił 2,0972 zł, a na dzień 28 czerwca 2019 r. 3,8322 zł.
Konsumenci nie stoją jednak na przegranej pozycji, konieczne jest jednak z reguły wystąpienie na drogę sądową przeciwko bankowi. Jak się bowiem okazuje konstrukcja wzorców umownych stosowanych przez banki przy zawieraniu w/w umów kredytowych była wadliwa. Umowy te zawierają w swoich postanowieniach klauzule niedozwolone (abuzywne), tzn. takie, które w określonych sytuacjach prawnych są nieważne, a co za tym idzie nie wiążą konsumenta.
W ostatnim czasie większego znaczenia nabiera linia orzecznicza, zgodnie z którą umowa kredytu waloryzowanego do waluty obcej (kredytu frankowego) jest co do zasady ważna i wiąże strony. Nieważne i niewiążące są jednak jej poszczególne postanowienia np. kluczowe postanowienia przewidujące przeliczniki zobowiązania na walutę obcą.
Co może zyskać frankowicz wnosząc pozew przeciwko bankowi?
Dzięki wygraniu sprawy sądowej przeciwko bankowi można osiągnąć znaczące i konkretne korzyści finansowe:
-
zapłatę części dotychczas nadpłaconych rat - nawet od 15 do 150 tysięcy złotych w zależności od kwoty zobowiązania,
-
zmniejszyć wysokość przyszłych rat kredytowych – niekiedy nawet o 50%,
-
zmniejszyć ogólną wysokość zadłużenia.
Ponadto, oferując kredyty waloryzowane do waluty obcej, w tym kredyty frankowe, banki dopuszczały się innych bezprawnych praktyk wobec konsumentów, które sprowadzały się do osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści majątkowych przez bank. Praktyki te to w szczególności:
-
ubezpieczenia pomostowe czyli pobieranie wyższej marży przez bank do czasu fizycznego dostarczenia do banku odpisu księgi wieczystej z wpisem hipoteki na rzecz banku,
-
ubezpieczenia niskiego wkładu własnego, czyli zabezpieczenie spłaty kredytu hipotecznego zaciągniętego na część wartości nieruchomości, z której korzyść osiągał jedynie bank, a składki i koszty ponosił wyłącznie konsument,
-
spread, to jest stosowanie przez banki własnych tabel kursów walut, niekorzystnych dla konsumentów, a stanowiących podstawę ustalenia wysokości rat kredytowych,
-
nieuwzględnianie ujemnego kursu LIBOR i przez to zawyżanie wysokości rat kredytowych.
Jak wyżej wskazano skala korzyści jakie można osiągnąć wygrywając spór sądowy z bankiem jest bardzo szeroka. Sprawy przeciwko bankom są jednak skomplikowane i wymagają indywidualnej oceny umowy kredytowej, dlatego warto skorzystać z pomocy wyspecjalizowanej kancelarii adwokackiej.
Kancelaria Adwokacka Adwokata Mateusza Horyza od wielu lat skutecznie reprezentuje klientów w sporach z instytucjami finansowymi, w tym przeciwko zakładom ubezpieczeń, firmom windykacyjnym i bankom. Zapraszamy do kontaktu w sprawie kredytów waloryzowanych i frankowych.
