Kodeks rodzinny i opiekuńczy w art. 132 przewiduje możliwość wystąpienia z powództwem o zasądzenie alimentów od dalszych krewnych np. dziadków, po spełnieniu ustawowych przesłanek. Wnioskować o w/w alimenty można wówczas, gdy rodzice nie są w stanie uczynić zadość swojemu obowiązkowi alimentacyjnemu względem dziecka, rodzice nie żyją bądź uzyskanie potrzebnych środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami.
Najważniejszą przesłanką zasądzenia w/w alimentów jest tzw. stan niedostatku. Oznacza to, że zasadnie wystąpić o alimenty uzupełniające można w sytuacji, gdy nie są zaspokojone podstawowe potrzeby życiowe (dot. jedzenia, lekarstw, ubioru, itp.). Nie można domagać się w/w alimentów z uwagi na chęć podniesienia stopy życiowej, w tym np. zorganizowania wakacyjnego wyjazdu.
Sąd przed wydaniem wyroku weryfikuje w oparciu o materiał dowodowy jaka jest sytuacja materialna dalszych krewnych. Zakres obowiązku alimentacyjnego zależy, bowiem z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Z uwagi na powyższe wysokość renty alimentacyjnej zasądzonej od dziadków nie musi być tożsama z wysokością renty zasądzonej wcześniej od jednego z rodziców. Nie stoi natomiast na przeszkodzie uwzględnieniu powództwa pobieranie świadczenia z funduszu alimentacyjnego, jeżeli pozostają niezaspokojone materialne potrzeby dziecka.
Celem uzyskania uzupełniającego świadczenia alimentacyjnego należy w imieniu dziecka złożyć we właściwym sądzie pozew. Musi on spełniać wszelkie wymogi przewidziane przez Kodeks postępowania cywilnego. W pozwie należy zawnioskować o przeprowadzenie dowodów m.in. dokumentów, które uzasadniają żądanie. W przypadku zaistnienia dodatkowych pytań warto skorzystać z pomocy adwokata i kancelarii adwokackiej.
Renta alimentacyjna dla dziecka od dalszych krewnych (alimenty uzupełniające)
Data publikacji:
